วันนี้ในห้องประชุม....
หลังจากทีชีวิตห่างหายไปจากการประชุมต่างๆที่เคยเข้าร่วมกับบริษัทที่เคยทำงานด้วยก่อนนี้...และได้เข้ามาทำงานกับบริษัทใหม่ จากตำแหน่งที่เหมือนไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับงานใดๆเลย เหมือนเป็นตำแหน่งที่ไม่มีใครสนใจ (จนต้องเรียกตำแหน่งเดิมว่า ลูกเมียน้อย)
พอได้เปลี่ยนตำแหน่ง ได้เพิ่มความรับผิดชอบมากขึ้น ดูเหมือนว่าตัวเองจะแลดูมีประโยชน์และได้มีการพัฒนารอยหยักในสมองเพิ่มขึ้นเยอะเลย ช่วงนี้เลยเป็นการกลับเข้าสู่การประชุมอีกครั้ง รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้เข้าประชุม ยิ่งถ้าได้ไปประชุมนอกสถานที่ยิ่งตื้นเต้นเหมือนเด็กน้อยที่ได้ไปเที่ยวในสถานที่แปลกๆที่ไม่เคยไป ...และการประชุมครั้งนี้ ก็เป็นการประชุมที่ตื่นเต้น แต่ค่อนข้างไปทางกลัวมากกว่า (ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ข้างหน้าจะเกิดอะไร คิดไปเอง)
ทั้งๆที่ก็คุ้นเคยกับบุคคลที่เข้าร่วมประชุมพอสมควร แต่คงเป็นเพราะ เราเพิ่งเปลี่ยนตำแหน่งและไม่มีข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับการประชุมหรือมีเพียงเฉพาะข้อมูลในส่วนที่เราพอศึกษาและรับทราบมาน้อยนิดเลย เกิดอาการกลัวและประหม่าว่า ถ้าผู้รู้เขาถามมาในสิ่งที่ไม่รู้จะทำอย่างไร แล้วจะตอบเขาว่าอย่างไร
แต่ ณ ตอนนั้น สิ่งที่เตรียมเข้าไปร่วมประชุมได้ ก็คือ สมุดโน้ต ปากกา และ สติในการตั้งใจฟัง ตอบ และจะพยายามยอมรับคำแนะนำอย่างดีที่สุด พอการประชุมผ่านไป....ทำให้เรารู้ว่า ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง...จริงๆ
ในการปะชุมครั้งนี้ก็ทำให้เราเรียนรู้อะไรได้มากขึ้น..ไม่ว่าจะเป็นการเตรียมข้อมูลในการนำเสนอ หลักการ วิธีการ ความคิดเห็น การแนะนำ การยอมรับ ความอดทน ที่สำคัญ ก็คือ สติ อย่างที่เคยได้ยินมาว่า...สติมา..ปัญญาเกิด ...และแม้กระทั่งความรู้สึกของใครบางคนในที่ประชุม...ที่สัมผัสได้..
ด้วยใจที่ดีและมีความสุข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น